ابراهيم لساره :هو فيه ايه الكل ماله
ساره بصتله ومتكلمتش
ابراهيم :اممم طب استاذن انا شكلو فيه حاجه ومش عاوزين تقولولى عن اذنكم ومشى ومحدش قاله يقعد
ابراهيم روح وهو ماشى شاف اخته مريم جايه وكانت زى القمر من بعيد وكل شباب الحاره بيبصو عليها
ابراهيم استناها وروحو سوا
مريم دخلت غيرت وطلعت
مريم :احضرلك عشا ياهيما
ابراهيم :لا مليش نفس كلى انتى ياحبيبتى
مريم :لا انا اكلت فى الفرح اسكت اما كان حتت فرح ياولا يابراهيم تحففففه
ابراهيم :بمناسبه الافراح والجو ده اقعدى عاوزك
مريم :خييير اوعا يكون عريس تانى من اهل الحاره دى والنبى انا بكره الحاره ونفسى اطلع منها
ابراهيم اسمعى بس
بصى حسن طلب ايدك منى النهارده
مريم :حسن مين حسن حسن بتاعنا
ابراهيم :ايوه بعينه
مريم :وانتا قلتله ايه
ابراهيم :ونا من امته بقول حاجه من غير ماخد رأيك انتى الاول
مريم :امممم طب ورأيك انتا ايه بعيد عن رايى انا
ابراهيم :والله هو صاحبى واعرف عنه كل حاجه اخلاقه عاليه ومؤدب وشغيل وطيب طيب طيب يعنى دا رأيى
هاه رأيك انتى ايه بئا
مريم :هو كل الكلام اللى قولته ده كويس وعلى عينى وراسى بس انا نفسى اخرج برا الحاره دى واهلها زى مقولتلك
ابراهيم :براحتك هرد عليه بكره اقوله انك مش موافقه
مريم سكتت
جرس الباب خبط
دخل اخو ساره الكبير
ابراهيم :عزت اهلا وسهلا اتفضل ادخل تعالا مريم اعملى شاى
عزت :لا مش عاوز حاجه
ابراهيم شاور لمريم تدخل تعمل الشاى
مريم دخلت المطبخ بس كانت سامعه الكلام بتاعهم
عزت :بص بقا يابراهيم من غير حوارات بصراحه الموضوع بقا بايخ اوى والناس كلت وشنا بقالك اربع سنين داخل خارج
واحنا صابرين وساكتين عشان عارفين انكم بتحبو بعض بس لامته كفايه كده
ابراهيم :طب انا هعمل ايه يعنى اديك شايف الظروف انا يدوبك هخلص الجمعيه اللى اشتريت بيها الشقه دى اللى
احنا عايشين فيها بدل مكانت ايجار
عزت :يابراهيم دنتا بقالك ٤ سنين بتشترى فى شقه اوضه وصاله
ابراهيم :يعنى اديك شايف ياعزت الظروف
عزت :احنا خلاص يابراهيم ملناش دعوه بالظروف كفايه قدامك شهرين ياترفع ياتسيب
ابراهيم :طب وساره رايها ايه
عزت :ساره خلاص ملهاش راى بعد كده كفايه ضيعت اربع
سنين من عمرها كان زمانها عندها عيلين تلاته ومتستته فى بيت جوزها
ابراهيم :يعنى ايه
عزت :يعنى اللى اسمعته واسمع ردك بكره لو امين خلاص مش امين الخاتم والدبله بتوعك تيجى تاخدهم سلام
ابراهيم بعد مامشى عزت دخل اوضته وخبط الباب وراه
وساره طلعت من المطبخ وراحت ناحيه اوضه اخوها
مريم خبطت
ابراهيم :تعالى يامريم
وهى داخله لمحته بيمسح دموعه طبطبت عليه وخدته فى حضنها
ابراهيم :ساره هتروح منى يامريم هتروح منى حب عمرى
مريم بصت لبعيد متخفش ياهيما هتتجوزها فى الميعاد
وانا كمان هتجوز حسن خلاص وفرحنا هيبقا فى يوم واحد
ابراهيم :انتى اتجننتى يامريم دنا معييش ولا مليم لا اجهزك
ولا اجهز نفسى ولا حسن معاه
مريم :انا عندى حل
بقلم /ريناد
روايه ظلم بلا حدود الحلقه الثانيه
ابراهيم ساب مريم وطلع عشان ينام فى الصاله لكن طول الليل مجالهوش نوم وبيتمشى فى الصاله رايح جاى لغايه
قرأن الفجر ومريم زيه بالظبط مجالهاش نوم وباصه للسقف
ومش عارفه القرار اللى هى اخدته وبلغت بيه اخوها ده
صح ولا غلط لكن اخوها كان صعبان عليها جدا خصوصا
ان ساره حب عمره وهى عارفه انه ميقدرش يعيش من غيرها
صحيو الاتنين اتوضو وصلو الفجر وحضرت مريم الفطار
بس محدش اكل حاجه ولا حد فيهم كلم التانى وابراهيم
كأنه مغيب عن الدنيا
نده حسن على ابراهيم كالعاده ابراهيم بص لمريم
مريم :متقولهوش حاجه انا عاوزه ابلغه بنفسى واتكلم معاه
قولو لسه بتفكر
ابراهيم شاور بدماغه يعنى موافق وقبل مايمشى مريم
مريم :انا رايحه عند اهل خطيبتك انهارده
ابراهيم :هتعملى ايه يامريم ارجوكى الموضوع متعقد لوحده
مريم :متخفش هيتحل باذن الله
ابراهيم اتنهد ونزل واول ما ركب الفزبه حسن هيتكلم
ابراهيم :بتفكر ياحسن قالت هتفكر
حسن :سكت واتحركو بالفزبه
مريم لبست وراحت بيت ساره خبطت على الباب فتحت لها ساره
ساره باستغراب لان مريم مش متعوده تيجى الصبح او من غير ابراهيم ساره قلت جدا من جيتها دى وخصوصا ان
مريم اول مادخلت سألت على والد ساره
مريم كانت عارفه ظروف اهل ساره وانها متقلش تعقيد عن ظروفهم وانهم معهمش فلوس وعايشين بالعافيه
والد ساره جه سلم على مريم وقعد
ابو ساره :خير يامريم يابنتى فيه حاجه
مريم :خير ياعمى انا جايه اقولك ان احنا وافقنا على ميعاد الجواز بس هنخليه الاسبوع الجاى علطول
ساره وباباها ومامتها بصو لبعض وساره فرحت اوى
ابو ساره :اسبوع ازاى يعنى طب واخوكى
مريم قاطعته اخويا ماله ياعمى اتكلم عن نفسكم هاه يناسبكم بعد اسبوع
ابو ساره بص لمامتها ومامتها اتكلمت
ام ساره :ايوه يابنتى بس ساره لسه مش جاهزه تتجوز الاسبوع الجاى
مريم ليه ياخالتى ناقصها ايه
ساره قولى مش ناقصنى ايه انا اصلا مجبتش حاجه ابدا
مريم :امال ازاى كنتو عاوزين تجوزوها بعد شهرين ولا هو
تعجيز وخلاص ولا تلكيك بقولك ياعمى انا عندى حل
