زين: ادخلى غيرى ونامي يلا
حور بخوف: بس ان.. انا مش بعرف انام لوحدى
زين بيحاول يهدى نفسه شوية: ده ازاى يعنى ؟!
حور: مش بعرف انام غير لو حد نايم جمبى بسبب الكوابيس
زين: ليه؟ اه اه فهمت..قرب منها زين وكلمها بهدوء..طيب حاضر غيرى وهاجى انام معاكى
اول ما زين قرب منها كده هى عيطت اكتر
حور بدموع: ان.. انا اسفة والله بس مش هعرف انام والله
زين بيحاول يهدى نفسه قال: انتى خايفة كده ليه انا مش هعملك حاجه انتى ملكيش ذنب ، متتأشفيش مفيش مشكله
دخلت حور الأوضة وهنهارت حب حياتها والراجل الى اتمنت تتجوزه وتعيش معاه مش بيحبها ومش عايزها
عدى وقت وحور مخرجت فا قلق زين
زين بيخبط على الباب: حور خلصتى
حور بصوت مبحوح: لسة ثوانى هخلص اهو
حور قامت وحاولت تقلع الفستان مش عارفة تفتح السوسته
حور فى سرها: اقوله يساعدنى ولا هيحرجنى انا هقوله اعمل اى يعنى
جمعت حور شجاعتها وقالت:ابيه زين ممكن تيجى
زين: نعم ، حاضر جى
زين تنح اول ما دخل اول مره يشوف حور عن قرب واول مره يركز فى شكلها وشعرها الكستنائى الطويل كانت جميله اوى شبه الملايكه
زين بصدمه من جمال حور: ن… نعم
حور بكسوف: مش عارفة اقلع الفستان لوحدى مش طايله السوسته ممكن تساعدنى
زين بحراج: احم ن..نعم حاضر لفى كده
حور لفت وشعرها كان مغطى ضهرها مد زين ايده ورفع شعرها وحط ايده على كتفها وحور اترعشت من لمسته وزين اخد باله
زين بسخرية: مالك يا حور اتخضيتى كده ليه انتى عمرك ما حد لمسك
حور وعيونها مليانه دموع: من يوم ما بابا وماما ماتوا وانا لوحدى حتى لما جيت اعيش معاكوا كانت نورهان اتجوزت مكنتش بعرف انام ساعه على بعضها من الكوابيس
زين شدها لحضنوا وحور انهارت فى حضنه من العياط
زين: بتعيطى ليه دلوقتى بس ما انا هبقى معاكى اهو بلاش عياط
حور: شكرا يا ابيه زين
زين: اى ابيه دى انا اسمى زين عادى انا جوزك مش زى زمان
حور والدموع ماليا عنيها: لا حضرتك مش جوزى انت قولت هنعيش مع بعض اخوات
كل ده وهى قاعده فى حضنه
فى اللحضه دى حس زين قد اى هو كسر قلبها وكسر فرحتها وهى لسة صغيره على الى عملوا
زين بعد حور عن حضنه شوية لقى وشها احمر من كتر العياط
زين بندم: انا اسف … اسف والله مكنش ينفع اقولك كده
حور بصوت مبحوح من كتر العياط: لا متتأسفش زين باشا مش بيتأسف كويس انك قولت كده دلوقتى علشان مكنتش اتعلق اكتر من كده انا هعمل كل حضرتك عايزه حتى لو عايز تطلقنى دلوقتى مفيش مشكله وانا هنام فى الصاله انت مش مجبر حد يشاركك فى اوضتك او سريرك
زين: كل الكلام الى قلتيه ده مش عايز اسمعه تانى وانا قولت غيرى ويلا ننام
حور: انا هنام بره
زين بيحاول يهدى نفسه وميتعصبش: انا قولت هتنامى معايا هنا بس خلاص بقااا
بصتله حور ومتكلمتش
قررت حور انها هتنزل الجامعه
حور: انا هنزل الجامعه من بكره تانى
زين: ليه مش انتى واخده اجازه
حور: اه اخت بس هقطعها ملهاش لزمه يعنى ما خلاص مفيش جواز
زين: براحتك بس هوديكى وهجيبك
حور: لا لا متتعبش نفسك وعلشان متتأخرش على شغلك هتصرف انا لوحدى
زين: لا هوصلك علشان اطمن عليكى
حور بزعل: شكرا
الأتنين غيروا هدومهم علشان يناموا
زين: قربى شوية يا حور هتقعى كده
حور: لا مش هقع ومش عايزه اقرب منك
زين بعصبية: انا مبحبش اكرر كلامى كتير
حور: لا
راح زين شاددها نحيته جامد
زين بصوت عالى نسبيا: متعصبنيش ماشى انا مش بحب اناهد مع حد
حور بعياط: ابعد عنى ومتلمسنيش تانى
زين بعصبية: حور متستفزنيش وتخليني اعند و اعمل حجات هندم عليها…..يتبع…..
