عصام :هو فى إيه كل ده عشان سيبت خطيبتى هو محدش بيسيب حد وايه المشكله لما منكملش مع بعض
انا عملت ايه لكل ده ده انا ابنك اللى المفروض اهم حاجه عندك سعادته
والده:وهى سعادتك مكنتش حتلاقيها مع شمس
عصام :لاء سعادتى مش مع شمس ومش ممكن تكون معاها
والده:ولماانت عارف ان سعادتك مش معاها من الأول ليه رهنتها جمبك السنين دى كلها يابنى ده انتوا عاملين كل حاجه سوا مختارين الوان الشقه سوا جايبين عفشكم سوا وزعتوا كروت الفرح سوا
والبنت عمرها ماسابتنا وأيام وفاة امك الله يرحمها محدش كان واخد باله من أختك غيرها
عصام :بابا الله يخليك كفايه بقى انا مش عاوز اتكلم في الموضوع ده تانى وانا اهم حاجه عندى سعادتي
والده:وانت عرفت حتلاقى سعادتك مع مين بااستاذ
عصام :مع هاجر
والده :هاجر هاجر مين يابنى اوعى يكون قصدك على البت اللى كنت بتحبها زمان
عصام :ايوة هى انا عمرى ماحبيت ولا ححب واحده غيرها ومش حلاقى سعادتى مع حد غيرها
والده:نعم انت بتقول ايه هاجر
ايه الكلام الفارغ ده ثم مش البت دى اتجوزت وغارت فى داهيه وخلصنا من موضوعها من سنين ايه اللى فكرك بيها تانى
عصام :اطلقت اطلقت من جوزها لانها مبتحبوش وبتحبنى انا وانا لازم ارجعلها واتجوزها واكمل معاها حياتى واعوضها عن السنين اللي بعدنا فيها عن بعض.
والده:هههههههههه تتجوزها عاوز تتجوزها لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم استغفرك يارب واتوب إليك بقى تسيب البنت اللى حبتك واخلصتلك ووقفت معاك وكانت سند ليك عشان واحده زى دى
وكمان عاوز تتجوزها تتجوز مين يامتخلف عاوز تتجوز واحده باعتك واتجوزت وانبسطت وعاشت حياتها ولما زهقت اطلقت ورجعت لابنى الأهبل ابو رياله
عصام :بابا الله يخليك دى حياتى وانا حر فيها
والده:حياتك انت عاوز تكبر على ابوك بتعلى صوتك على ابوك ياعصام هى دى اخرة تربيتى فيك.
عصام :بابا والله مااقصد حقك علية انا اسف بس ارجوك افهمنى وقدر موقفى انا بحب هاجر بحبها يابابا ومتاكد انها بتحبنى وحضرتك عارف كويس اللى حصل زمان وان عمها هو اللى اجبرها تتجوز ابنه بابا الله يخليك مش انا ابنك اللى بتتمناله السعاده.
والده:وهو انا لية مين غيرك انت واختك يابنى وكل منايا فى الدنيا اشوفكم سعدا ومتهنيين لكن اللى انت عملته ده غلط وغلط كبير وظلم وانا مش ممكن اشارك فيه واتاكد يابنى ان ربنا حياخدلها حقها منك عارف ليه لانك ظلمتها
ودعوة المظلوم ليس بينها وبين الله حجاب
واعمل حسابك لو صممت على اللى فى دماغك انت تمشي من البيت ده ومتدخلش بيتى تانى وروح اخطب واتجوز مع نفسك وانسى ان ليك اب روح افرح ياحبيبي وانبسط وابنى سعادتك على تعاسة واحده غلبانه وثقت فيك وحبتك وكان جزاءها الغدر.
وحسبي الله ونعم الوكيل فى كل واحد يظلم بنات الناس ويكسر قلبهم
حسبي الله ونعم الوكيل
تدخل سناء، وشمس المنزل وهم لا يعلمون ماذا سيفعلون فيما هم فيه
تفتح سناء، عليها الغرفه فتجدها نائمه فتقبلها من جبينها وتغلق عليها الباب
ايمان:نايمه ياخالتى
سناء وهى تجلس على الكرسي :أيوة نايمه حنعمل ايه دلوقتي ياايمان
حنقول ايه للناس اللى عارفه معاد كتب الكتاب والفرح وابوها اللى كان لسه هنا امبارح وماكده عليه المعاد
ومراة ابوها اللى ربنا يرحمنا من لسانها وشماتتها فينا
وشمس أنا خايفه عليها اوى يابنتى خايفه يحصلها حاجه دى كانت روحها فيه ياحبيبتى يابت اختى ياضنايا يابنتى
إيمان :قدر الله وماشاء فعل ربنا يخلف عليها بالخير ان شاء الله
سناء:ليه بس كده ياربي دى غلبانه وحنينه وطول عمرها اللى فى ايدها مش ليها بتحب الخير للناس وعمرها مابصت لحاجه فى ايد غيرها
ده ربنا بيقول وهل جزاء الاحسان الا الاحسان
يبقى ده جزاءها ده جزاء شمس ياايمان شمس صاحبتك تستاهل اللى حصلها ده
إيمان :لا ياخالتى شمس متستاهلش كده بس ربنا مش حيضيعها وحينصرها ان شاء الله
سناء:يارب العوض من عندك انت يارب انصرها يارب
ايمان وهى تتلفت حولها:خالتى هو انتى حاطه حاجه عالبوتجاز وناسياها انا شامه ريحة شياط
سناء:لا ياحبيبتي انا مدخلتش المطبخ النهارده تلاقيها ريحه من عند الجيران واللا حاجه
ايمان وهى تلتفت بعينها تجاه غرفة شمس فتنتبه لما رأته عينها
دخان يخرج من أسفل باب الغرفه
فتصرخ بصوت عالى: خالتى فى دخان طالع من تحت باب اوضة شمس
سناء: يالهوى شمس
انتهى الفصل النهارده يارب يكون عجبكم
وياريت متبخلوش علية بالتعليقات والتوقعات لأنها بجد بتسعدنى ككاتبه وبتتحسسنى بقيمة اللى كتبته
لكن بصراحه قلة التفاعل بتحسسنى ان الروايه مش عجباكم وانا والله ببذل مجهود عشان أوصلها للشكل اللى يرضيكم
