نام جميع من فى القصر يمر الوقت على أبطالنا …ليأتى الصباح
فى صباح يوم جديد
محمد : صباح الخير يا سمر
سمر : صباح الخير…شكلك ما نمتش كويس ..بسبب اللى حصل
محمد : مش قادر اصدق ان زين بالاخلاق دى ..
سمر : أهدى يا محمد وكل عقده وليها حل …ثم انت مالحقتش تستريح من السفر …
محمد : افرضي انا مارجعتش فى الوقت دا من السفر ..
كان زمان زين ضيع مستقبل البنت ..
سمر بحزن : دا طيش شباب …وقدر ولطف ..
محمد : لازم يتحمل عواقب أفعاله
والنهارده فرحه على حوريه
سمر : والله البنت طيبه ومحترمه
بس انت عارف مستواهم الاجتماعى وكدا وكلام الناس..
محمد : كلام الناس ما يهمنيش انا كل اللى يهمنى سمعه البنت ..بعد ما الحرس شافوها بالشكل دا بسبب ابنك
سمر : خلاص اللى تشوفه ….
نزل محمد إلى الأسفل وجد حور تحمل حقيبه ملابسها ومعها والدتها
محمد : ايه الشنطه دى ..انتى رايحه على فين يا حوريه يا بنتى
حور : انا هرجع شقتنا يا اونكل …
محمد : انتى عارفه أن طنط سمر بتحتاج والدتك ..ديما …
مريم : والله قولت ليها ..بس هى مصممه .ترجع الشقه …
محمد : طب ممكن علشان خاطرى انا وطنط سمر ..تغيرى رايك
حور : بس يا اونكل …ولم تكمل كلامها لنزول زين …
زين : على فين يا حور يا حبيبتي
حور والجميع فى دهشه
حور : حبيبتك !!!
زين : ايوا طبعا حبيبتى …واللى حصل بينا امبارح كان مجرد اختبار لاخلاقك وانتى نجحتى يا قلبي
مريم : هو فى ايه يا حور ..
زين بسرعه قبل أن ترد حور : انا وحور يا طنط اتفقنا على الجواز دا بعد اذنك طبعا واذن بابا
محمد : طبعا وانا موافق …
مريم بفرحه : الف مبروك يا ولاد …
حور : انت بتقول ايه ..
زين : بقول كتب كتابنا النهارده
محمد : ايوا كدا يا ابنى ريحت قلبي
يلا يا عروسه روحى رجعى شنطتك
وخلى الخدم يطلعوها على اوضه زين
النهارده فرحكم ..تعالى يا ست مريم نفرح سمر فوق
وصعد هو ومريم تاركا حور مع زين
حور : انت مفكر نفسك مين ..علشان تقرر قرار زى دا …انا بكرهك
تضايق زين منها وتحدث بحده
زين : اوعى تفكرى انى طايق اصلا وجودك …بس مش اخلاقى بعد ما الحرس شافوكى بالوضع دا ..اسيبك
جوازنا هيبقي جواز ……….
يتبع
