رواية الملاك والقاسي الفصل الثالث عشر بقلم جنات حصريه وجديده
عند فرح خلصت وكانت قمرايه بفستانها الابيض
وملك كانت لابسه فستان بلون البينك ورافعه شعرها
وكانت رقيقه جدااا
ملك:بجد مش قادرة اشيل عينى من عليك حلوة اوى
ماشاء الله
فرح بفرحه:بجد
ملك:والله قمر قمر
فرح:وانتى كمان حلوة اوى
ملك:مانا عارفه
فرح:ايه يابت كل الغرور ده اوعى تقعى على وشك
ملك وفرح ضحكوووو وسارة دخلت:يانهار حلاووووووة
فرح:سارسورة ايه الجمال ده
سارة:جمال ايه بس اسكتى ايه حلاوتك دى يخربيت رقتك
ملك:وانا ايه شفافه حضرتك
سارة:دانتى الجمال كله يالوز اللوز انتى
فرح:انا متوترة وخايفه اوى
ملك:لا اجمدى كدا دى حفلتك
فرح:دى اكتر حاجه مخوفانى اوى
سارة:لا خلى عندك ثقه فى نفسك يافروحه
فرح:لما اكلم زياد عشان ميتاخرش
سارة غمزت لملك:حبيب القلب
ملك:بس بقي
~~~~~~~~~~~~~~~~
فى شقه زياد كان بيلبس وفونه رن وكانت فرح
زياد:يافرحتى
فرح:قولت اكلمك عشان متتاخرش
زياد:وانا اقدر اتاخر عليك ياقمر وبعدين دى
حفلتك يافروحه
فرح:قدامك كتير
زياد:لا خلاص نازل اهووو
سعاد كانت واقفه وسامعه كلام زياد
زياد خرج وسعاد جرت على سيد عشان تقوله
سيد:يعنى احنا هنستفيد ايه لما نروح
سعاد:نشوف العز اللى عايشه فيه السنيورة ونطلب منها فلوس انتى ناسي ان المعلم جعفر عمال يهدد فيك
سيد:طب هما هيرضو يدخلونا انا كل اما اروح عند
القصر بيمشونى
سعاد:قوم البس بس خلينا نلحق الحفله من اولها
سيد:اما اشوف اخرتها معاك ايه
سعاد:فل باذن الله ياسيد
~~~~~~~~~~~~~~~
البنات كانو فى جناح فرح وقاعدين يهزرو ويضحكو
الباب خبط قامت ملك تفتح وكان فارس
ملك:اهلا اهلا بالعريس
فرح قلبها دق جامد
سارة بهمس:فى ايه يابت مالك ماتهدى كدا دانا سامعه
صوت دقات قلبك
فارس:فين فرح ياملك
ملك:تدفع كام
فارس:يخربيت رخامتك ابعدى
فارس زق الباب ودخل وانبهر بجمال فرح ورقتها
وهى كانت مكسوفه اوى
فاطمه دخلت الاوضه:بسم الله ماشاء الله ربنا يحميكووو ياولاد يارب يلا يابنات انزلو انتو عشان فارس وفرح
هينزلو فى الاخر
الكل خرج من الاوضه وفرح وشها فى الارض فارس
رفع وشها وبص فى عينيها:زى القمر يافرح
فرح ابتسمت:انت كمان شكلك حلو
فارس مسك ايدها:ايدك متلجه كدا ليه يافرح انتى كويسه
فرح:خايفه اوى
فارس:من ايه
فرح:لا انا بس مش اخده على جو الحفلات ده عشان كدا متوترة
فارس:طب اهدى يلا ننزل
نزلوو وخرجو الجنينه وكان فى صحفين كتير وناس
مهمين والكل مستغرب مين اللى مع فارس الالفى
فارس حس برعشه ايد فرح قرب على ودنها وهمسلها:
ممكن تهدى شويا
فرح:حاضر
فارس اخد فرح وراح وقف فى نص المسرح وهو ماسك ايد فرح ومسك المايك:اهلا بكل الموجودين شرفتونا ومبسوطين بوجودكو معانا طبعاا الكل مستغرب حفله النهارده ليه حفله النهارده مهمه جدااا عشان عايز اعرفكو على شخصيه مهمه دخلت حياتى من فترة قريبه
فارس ساب ايد فرح وشاور عليها :اقدملكو فرح فارس الالفى مراتى
احنا كتبنا الكتاب فى جو عائلى وحبيت اعمل الحفله
عشان الكل يعرف انى اتجوزت
الناس كلهم سقفوو وفارس ساب المايك وحاوط خصر
فرح وقربها منه وهى كانت متوترة جدااا من قربه
ومن الناس الموجودين
والصحفين بقو ياخدو صور كتير جدااا واشتغلت موسيقى هاديه وفارس لف فرح له ورقصو سوا سلووو بعد ماخلصو الرقصه فارس قرب من فرح ولبسها خاتم الماس الكل انبهر من جماله
فارس:روحى خليكى مع عمتو وملك
فرح:حاضر
فرح راحت وقعدت مع فاطمه اللى بدات تعرفها على
الناس الموجودين وفارس كان مشغول مع رجال الاعمال بس عينه على فرح
فرح:فطوم انا هروح اشوف زياد جه ولا لسه
فاطمه:طيب ياحبيبتى
فرح قامت تدور على زياد وفارس عينه عليها
فرح واقفت فجاه لما سمعت اكتر صوت بتكرهه
سعاد:ازيك يامقصوفه الرقبه
فرح لفت بسرعه شافت ابوها ومراته قدامهاا جسمها كله اترعش وافتكرت كل اللى كانو بيعملوه فيهاا وخلاص
رجليها مش شيلاها ولا حاسه بيهااا
سيد:بقي يابنت🐶عايشه فى العز ده كله ومش معبرانا
سعاد:ليها حق متعبرناش ياسيد عشان تصدق لما قولتلك
انها بت طماعه زى امها بالظبط
فرح اتوجعت من الكلام بس مش قادرة ترد عليهم خايفه يمد ايده عليها قدام كل الناس دى
سيد:ايه انتى اتخرستى ولا ايه ياسنيورة
سعاد:شوف الخاتم اللى لبساه ده احنا لو بعناه نعيش ملوك
فرح لسه هترد حست بايد بتحاوط خصرهاا بصت جمبها
كان فارس اتنهدت وحست براحه وبامان
فارس:ايه اللى دخلكووو هنا
سيد:ازيك يابنى انا حماك سيد ابو فرح
سعاد:وانا سعاد مراته وفى مقام امهااا
فرح:لا عمرك ماهتكونى فى مقامها لانك مش شبهها
سعاد:ليه كدا يافرح ياحبيبتى
فرح بصت لفارس وعينيها كلها دموع:خليهم يمشو
والنبي يافارس
فارس شاور لرعد اللى جاله بسرعه:خرجهم برا من غير شوشرة ماشي ومش عايز اسمع نفسكو حتى يلا اتفضلو
سعاد بصت لفرح بغل وخرجت هى وسيد مع رعد
وزياد جه عليهم شاف فرح بتعيط بس ميعرفش ان اهله
كانو هنا:فرحتى
فرح جرت على حضن زياد:وحشتنى ياقلب فرحتك
فارس كان بيبصلهم ومضايق انها بعدت عنه عشان
حضن اخوهااا
زياد:ازيك يافارس
فارس:بخير يازياد
زياد بص لفرح:انتى بتعيطى يافرح
فرح:ولا حاجه يازيزو انا بس متوترة من جو الحفله انت عارف مش متعوده عليه
زياد بغمزة:بس ايه الحلاوة دى يافرحتى
فرح:حلوة
زياد:حلوة بس دانتى قمرايه
فارس كان بيبصلهم ومضايق بس بيحاول مايبينش
ملك جت عليهم:ازيك يا زياد
زياد:الحمدلله ياانسه ملك
ملك:ياعمى قولتلك ملك بس بلاش انسه دى احنا بقينا قرايب
زياد:حاضر ياملك
ملك:فروحه تعالى اعرفك على اصحابي
فرح:يلا
زياد بص لفارس:فرح بتكذب مش كدا
فارس:قصدك ايه
زياد:اول لما شوفتها كانت خايفه عيونها فيها دموع
ايه اللى حصل يافارس
فارس حكى لزياد
زياد:ازاى عرفو بالحفله ودخلو هنا ازاى
فارس:الدخول ده سهل عشان فى حفله اكيد دخلو فى
وسط الزحمه بس عرفو ازاى ده الله اعلم
زياد:ممكن يكونو سمعونى وانا بتكلم مثلا
فارس:مش انت عايش لوحدك
زياد:لا عايشين معايا
فارس:جايز يكونو سمعوك
بعد شويا فارس واقف لوحده وفرح مع ملك وشيرى
قربت ووقفت جمب فارس
شيرى:اوعى تكون زعلان منى يافارس انا كنت بهزر مع فرح
فارس:هزار عن هزار يفرق
شيرى:متزعلش يافروسه بقي
فارس:فى ايه يابت ماتتعدلى ايه فروسه دى
فارس سابها ومشي
فرح بتهمس لملك:شوفتى بنت عمك الملزقه دى
