فرح رفعت راسها وبصتله ونزلت وشها تانى
فارس:انا هنزل شويا وهاجى تانى
فرح بتعب:حاضر
فارس:انتى متاكده انك كويسه
فرح:اه كويسه
فارس:طب انا مش هتاخر
فارس خرج وفرح كانت تعبانه اوى وجسمها كله بيوجعها ومش قادرة حاولت تقوم تروح المطبخ تغسل وشها عشان تفوق شويا وقفت فى نص الصاله تايهه مش عارفه تروح فين الشقه كبيرة وواسعه ولسه هتمشي حست بدوخه ووقعت فى الارض
فارس راح المول واشترى هدوم كتير للفرح لانها مش معاها هدوم خالص وطلب من رعد يجيب اكل وحاجات عشان التلاجه فاضيه لان فارس مش بيقعد كتير فى الشقه وبعد ماخلص راح على الشركة وخلص كل شغله كان الليل خلص رجع على الشقه تانى يوم بدرى
سيد وسعاد قاعدين وجايين صور فارس على النت
سعاد:ده طلع غنى اوى ياسيد بنتك واقعه واقفه مش
زى امها فقر
سيد:يبقي ناخد فلوس منه ونديها للمعلم جعفر عشان
يحل عننا
سعاد:وهو هيرضي يديك فلوس
سيد:مهرها هو هيتجوز البت مش هيدفع حاجه
سعاد:بس هنعرف عنوانهم منين مابنتك مشت حتى
تلفونها ماخدتوش
سيد:هنعرف سهل راجل غنى زى ده اكيد الناس عارفه
هو بيته فين
سعاد:ده غنى اوى اكيد عايش فى فيلا
سيد:بكرة هسال عليه وهنعرف كل حاجه
سعاد:والله وهنقب على وش الدنيا بقي ونمشي من
الحارة الفقر دى
سيد:يسمعك منك ربنا
فى قصر الالفى قاعدين فى الرسيبشن فاطمه وزيزى
وشيرى وعادل
فاطمه:اومال ملك وفارس فين
شيرى:ملك فوق فى اوضتها ياعمتو لكن فارس لسه
مرجعش من امبارح
فاطمه:اول مرة يتاخر كدا من امبارح مجاش القصر
عادل:الغايب حجته معاه يافاطمه فارس مش عيل صغير
اكرم داخل البيت:السلام عليكم
الكل:وعليكم السلام
عادل:كنت فين النهارده
اكرم:مع صحابي
عادل:من بكرة تيجى الشركه ياما قسماا بالله هتشوف
منى وش عمرك ماشوفته
اكرم بضيق:حاضر يابابا
فارس رجع الشقه ورعد كان شايل الشنط حطهم على الباب ونزل تانى وفارس استغرب الهدوء اللى فى شقه لسه هيمشي شاف فرح واقعه على الارض جرى عليها وشالها ودخلها الاوضه ونيمها على السرير وجاب برفيوم بتاعه وحاول يفوقها بعد شويا فاقت
فارس:فرح ايه اللى حصل معاكى
فرح قامت قعدت:دوخت بس شويا
فارس:انا هكلملك دكتورة
فرح:متتعبش نفسك انا هابقي كويسه
فارس بعصبيه وصوت عالى:انتى دماغك ناشفه ليه كام
مرة سالتلك انتى تعبانه وتقولى لا وفى الاخر جيت لقيتك واقعه فى الارض وقرب منها وهمس:لو مفكرة لما تم,وتى
كدا هترتاحى منى تبقي غلطانه
فرح بصتله اوى وعينيها دمعت ونزلت وشها تانى
فارس خرج من الاوضه وكلم رعد يجيب دكتورة وبعد شويا فارس خبط على باب اوضه فرح ودخل والدكتورة دخلت وراه وكانت نفس الدكتورة اللى كشفت عليها فى المستشفى:هو انتى يافرح
فرح:ازى حضرتك
الدكتورة:انا بخير انتى طمنينى عليكى عامله ايه
فرح مقدرتش تستحمل اكتر من كدا وعيطت:جسمى كله بيوجعنى والحرق كمان وجعه صعب انا تعبانه اوى
فرح حطت ايدها على وشها وعيطت جامد
الدكتورة بصت لفارس ورجعت بصت لفرح:طب اهدى ياحبيبتى انتى بتاخدى العلاج بانتظام من وقت ماكتبته ليكى
فرح هزت راسها بلا
الدكتورة:وازاى قدرتي تستحملى الوجع من غير مسكن يابنتى طب بصي انا هكتبلك على مسكن يكون اشد شويا عشان يخففلك الوجع وكمان مضاد عشان الجروح اللى فى جسمك تلم وكمان ده كريم كويس جدا عشان الحرق اللى
فى ايدك وبلاش يجى عليها ميا
فرح:حاضر
الدكتورة:سلامتك يافرح
فرح:الله يسلم حضرتك
الدكتورة خرجت مع فارس برا الاوضه:فارس باشا هى
تبقالك اييه
فارس:مراتى
الدكتورة:طب مين السبب فى اللى جرالها
فارس:دى امور شخصيه
الدكتورة باحراج:طيب دى حالتها النفسيه مدمرة ولو
فضلت فى حاله الرعب دى كدا هنلجأ لدكتور نفسانى
فارس:تمام شكراا يادكتورة
فارس كلم رعد عشان يوصل الدكتورة وكمان يجيب العلاج
وبعد شويا الباب خبط وفارس فتح واخد العلاج من رعد وطلع حاجات من الاكل اللى جيبه وعملها سندوتش صغير واخد ميا ودخل لفرح
فارس:اتفضلى يلا عشان تاكلى وبعدها تاخدى العلاج
فرح بتعب:ماليش نفس
فارس بحده:فرح مانا مش كل شويا هسايس فيكى
فااااهمه اللى اقوله تنفذيه فى ثانيه من غير كلام
فرح بخوف:فاهمه
فارس:اتفضلى كلى السندوتش ده على مااجيب حد يعمل الاكل
فرح اخدت السندوتش كلته وخدت المسكن
فارس:انا هروح الشركه وهانادى على بنت البواب عشان تطبخ
فرح هزت راسها باه
فارس خرج وفرح غمضت عينيها ونامت
سارة راحت لفرح عشان تطمن عليها سعاد فتحلتها:نعم
سارة:يافتاح ياعليم فرح فين
سعاد:اتنيلت راحت على بيت جوزها
سارة:هى فرح اتجوزت
سعاد:السنيورة اتجوزت من ورانا وفضحتنا
سارة:مستحيل واتجوزت مين
سعاد:واحد اسمه فارس الالفى
سارة فى نفسها:فارس الالفى
سارة:فين زياد
سعاد:راح شغله ياحبيبي مقهور من عمايل اخته
سارة نزلت وراحت على الشركه اول ما وصلت راحت
على مكتب زياد كان قاعد مع ملك
سارة:اخوكى فين
زياد:سااااارة
سارة:متقولش سارة فرح عمرها ماهتتجوز من وراكو
اكيد هو هددها
ملك:فارس
سارة:اه فارس
ملك بصت لزياد:انا مش فاهمه حاجه
زياد حكلها لما فارس جه مع المحامى واخد فرح
ملك:معقول يتجوز من ورانا
سارة:انتى عايزة تفهمينى ان فرح مش فى بيتكو الوقت
ملك:لا مش عندنا وحتى فارس خرج من بدرى
سارة:اومال فرح فين
زياد:فرح مع جوزها ياسارة
سارة:يعنى انت مش هتدور على اختك يازياد
زياد:هى اللى اختارت تجوز من ورانا
سارة:وانا مش هسكت غير لما اعرف هى فين
سارة خرجت وراحت على مكتب فارس ودخلت من غير ماتخبط كان فارس وعامر موجودين
سارة:فرح فين
فارس:انتى ازاى تدخلى كدا اطلعى برا
سارة:وانا مش هتحرك من هنا غير لما اعرف فين فرح
عامر بص لفارس:هى فين يافارس
