رحمه بتلف وشها : انت بتعمل ايه ، ايه قله الادب دي
رحيم نفخ بعصبيه : لا وحياة ابوكى انا مش فايقلك الاكل هيجى وهتاكلى وتنامى من غير صوت وانا هغير هدومى وهنام بالشورت اكراما ليكى بس كلمه زيادة واقسم بالله يا رحمه ولا الشورت نفسه وانا اصلا على تكه
رحمه بقهر : طيب حاضر ، اتفضل هاتلي الاكل خليني اكل
رحيم راح على السرير وقعد وغطى نفسه : فوزيه هاتجيبه دلوقتى وهاتخبط اطلعى خدي منها من برا لانها ممنوعه تدخل هنا ، خلصى اكل وغسلى ايدك وطفى النور وتيجى تنامى متتقلبيش وانتى نايمه ولا تعملى صوت احسنلك
رحمه : طيب قوم اقعد معايا علي مااكل اخاف اقعد لوحدي
رحيم بنرفزة : يووووه يا رحمه على الدلع بقولك مش شايف قدامى
رحمه الدموع بدأت تتجمع فى عينها : خلاص مش عايزه حاجه ولا عايزه اكل اتفضل نام خليني انام أنا كمان
رحمه اتعدلت علي السړير واخدت مخده في حضنها واستعدت للنوم
رحيم قومها من السرير :طيب هاقوم اهو ، انتى ماكلتيش حاجة من الصبح فوزيه خبطت
رحيم : قومى يالا خدى منها
الاكل
رحمه : مش عايزه حاجه
رحيم بعصبيه : رحمممممه انا على اخرى قومى ، خلينى اخلص
رحمه قامت مره واحده واخدت الاكل من فوزيه أهو جبته منها : مش عايزه اكل ، شبعت خليني انام بقا
رحيم اتحرك على السرير بتعب و وجاب الاكل على طرف السرير وشد رحمه قعدها فى حضنه
رحيم بتعب : كلى يا رحمه
رحمه نبرت صوته قلقتها وبصت للاكل اللي شكله غريب : هو ايه الاكل ده!. رحيم بيحاول يفتح عينه دة : فضلت خيرك ممبار ولحمه
رحمه : لا لا مش عايزه والله مش بعند بس انا مش باكل الحاجات دي خليني ننام والصبح هاكل اي حاجه
رحيم : ليه يارحمه والله اكل نضيف ، طيب اكلك انا
رحمه : رحيم أنا عمري ماكلت الحاجات دي خالص هرجع
رحيم زق الاكل بعيد ، وشاور ليها بتعب على درج الكمدينو تفتحه
رحيم : رحمه افتحى الدرج هاتى تليفونى
رحمه قامت جابت التليفون : اتفضل أهو عايزه ليه ف نص الليل
رحيم اخدت منها وبصلها بتنهيدة وفتح التليفون اللى رحمه استغربت انه شايل فون حديث كده وهو اصلا حاله من الشکوك ولا هيئته ولا منظرة تا*جر مخد*رات ولفت نظرها انه بيبعت رساله وبيكتب انجليزى بطلاقه
رحمه بذهول : ايه ده انت بتكتب انجليزي وشايل ايفون كمان
رحيم رفع راسه ليها : البرنسيسه تحب تطلب اكل غير ماك
رحمه : لا بس بيج ماك وبطاطس كتير اوي اوي
رحيم بص فى فونه تانى و عدل الاوردر
رحيم بتعب : اى حاجة تانى
رحمه : تؤ ، بتكتب انجليزي ازاي ها ومعاك ايفون كمان!
رحيم رجع سند ضهرة على السړير وشاورلها تقعد جنبه
رحيم : وايه الغريب فى كده
رحمه : احم تا*جر مخد*رات وكل الجو ده اكيد مش متعلم يعني
رحيم ضحك ضحكه صغيرة : اهو ده بقا النظريه الغلط ، يعنى تا*جر مخد*رات لازم ابقا جاهل لا طبعا انا متعلم ومتعلم تعليم كويس اوى كمان وبلبس حلو و بهتم بنفسى ، كلها نظريات غلط ومسلسلات كلت دماغكوا
رحمه : معاك شهادة ايه!.
رحيم غمزلها : تجارة انجلش ، متسأليش اكتر من كدة علشان مش هجاوبك
رحمه : طيب
فات نص ساعه والباب خبط الاكل وصل : قوم هاته بقا
رحيم قام بتعب وقرصها فى خدودها : ادلعى كمان
رحمه ابتسمت رحيم جاب ليها الاكل واكلت بستمتاع بعد ماكلت نص الاكل بصت ببرائه لرحيم بالساندوتش : تاكل
رحيم بيحاول يفتح عيونه بصعوبه : لا
رحمه كملت اكلها ومسحت ايديها بصت لرحيم : الحمدلله شبعت انام بقا لانى تعبانه
رحيم ااتنهد : اخيرا يا رحمه يالا طفى النور بقا وزى ما قولت مش عاوز صوت
رحمه : قوم اطفيه اخاف اطفيه وارجع تاني للسرير ف الضلمه
رحيم : اووووف
رحيم قام طفاه وجه جنبها ونام ولسه بيروح فى النوم لقاها…… يتبع
اسفه جداً علي التاخير 🥺🥺 ادعولي بس
