سالى :انا مش هقول حاجه ومحدش فينا هيقول حاجه
مش عشانك لا ياحبيتى عشان بس الناس متضحكش علينا
وتفرح فينا وف وقعتنا السوده
ياعينى عليك يابن عمتى
بس اللى اقول عليه من هنا ورايح يتسمع
مريم :حاضر حاضر
حسن اول ماسمع ساب اللى فايده وطلع يجرى وقال لابراهيم
ووصلو بسرعه لقو مريم على الارض وسالى قاعده جمبها وحاطه راسها على رجلها وبتهدى فيها
حسن :فيه ايه ايه اللى حصل
سالى :مش عارفه خرجنا نروح عند بابا حازم نسى حاجه وجه ياخدها لقاها مرميه على الارض وبتقول اتزحلقت
حازم اتصل علينا ورجعنالها تانى ربنا يستر عليها
حسن طلبلها الاسعاف وخدوها ومشيو على المستشفى
فى البيت سالى دخلت الاوضه وسابت العيال جمب عمتها
حازم دخل الاوضه لقاها قاعده على السرير وبتفرك ايديها
فى بعض حازم قعد جمبها ولسه هيتكلم لكن سالى ناولته
قلم خلى رقابته اتلوحت
سالى :هتقول ايه ياو*سخ هاه هتقول ايه انا ملاحظه من مده
وانتا بتحرجم عليها وهى بتصدك وانتا عشان ك,لب مفيش
فايده فيك مرات اخوك ياواطى ودينى لو بصتلها تانى
حتى لو بالغلط لهقول لاخوك اللى بيحبك ويحترمك
على عمايلك مع مراته واخليه يد,بحك بأديه فهمت
حازم حاطط ايده على خده اللى انضرب ومردش وبص للارض
سالى سابت الاوضه وخرجت قعدت على الكنبه جمب عمتها
كريمه :كنا قلنا لحسن وخلصنا منها
سالى :والناس تمسك سيرتنا لا مينفعش محنا هنقوله بس مش دلوقت
دلوقتى احنا نربيها بطريقتنا
فى المستشفى الدكتور :هو ايه اللى حصلها
حسن :اتزحلقت يادكتور
الدكتور بص لمريم اللى متأكد من اثار الضر,ب اللى على جسمها انها متزحلقتش ومريم شاورتله بدماغها بتأيد كلام حسن
الدكتور :اممممم طب هعديها زحلاقه بصو بقا بالرغم من النزيف اللى حصل ده انما الحمد لله البيبى لسه فيه نبض
مش عارف ازاى فهتعملو ايه
هترتاح كويس جدا وتتغزى كويس جدا وبص لحسن ومتزحلقهاش تانى المرادى ربنا ستر المره الجايه يعالم
بالرغم من ان حسن مش فاهم حاجه لكن قال باذن الله يادكتور هنعمل كل اللى بتقول عليه
الدكتور /انا هديلها كيس د*م يعوض النز,,يف وبعد كده تقدر تروح معاكم وتستمر على علاج التسببت ده
ابراهيم راح جمب مريم ومسك ايدها ومريم انفجر,ت فى العياط
ابراهيم /متزعليش ابنك لسه عايش متخافيش بس ابقى خدى بالك
مريم بصت لابراهيم بصه هو مفهمهاش بصه استنجاد بصه
قهر بصه خوف لكن البصه دى قلقت ابراهيم اووى ابراهيم
مريم فيه ايه ايه اللى حصل بالظبط قولى حد عمل فيكى حاجه قولى وانا اقسم بالله اجبلك حقك من مين ماكان
مريم :لا لا محدش عملى حاجه دول كلهم كويسين معايا
وبيحبونى وبحبهم اووى بس انا اتزحلقت وخفت على ابنى
مش اكتر
حسن /خلاص ياحبيبتى ربنا ستر
مريم ممكن اطلب منك طلب ياحسن ممكن اروح اقعد كام يوم عند اخويا فبيته دا بعد اذنك يعنى يابراهيم
ابراهيم /انتى بتقولى ايه ياختى دى المشالتكش الارض اشيلك فوق دماغى دى ساره هتفرح بيكى اوى عشان تونسيها
حسن /لو ده يريحك يامريم انا معنديش مانع
مريم كانت زعلانه من حسن اووى اللى يامه لمحتله بمدايقت
اخوه ليها وهو ولا بيعمل لكلامها اى باعت
اخدو مريم وروحوها بيت اخوها وحسن روح على بيتهم
دخل واستغرب ان محدش سأل على مريم ولا عن اخبارها
والكل ساكت
بدا هو الكلام الدكتور طمنى وقال البيبى سليم وانها هتكون بخير بس محتاجه شويه راحه وهى راحت عند اخوها كام
يوم
كريمه /احسن تريح
حسن /نعم
سالى بصتلها كريمه قصدى تريح نفسها يعنى عند اخوها
حسن /اه طيب انا هروح الشغل بقا عشان مستاذنتش من
صاحب الشغل وقام مشى
ساره استقبلت مريم استقبال فاتر وبارد لما عرفت انها جايه تقعد كام يوم وان الدكتور قالها ارتاحى
عدى يوم ومريم باتت مع ساره فى الاوضه وابراهيم بات فى
الصاله مريم كانت عاوزه هى تبات فى الصاله بس ابراهيم
مرضيش وحلف عليها تبات فى الاوضه وساره كانت مدايقه
اووى
تانى يوم ساره سابت مريم نايمه الصبح وخرجت لابراهيم
ابراهيم فتح عنيه لقاها قاعده جمبه ابتسم
صباح الورد وحشتك صح
ساره :علفكره يابراهيم الوضع ده مينفعش انا مدايقه ومش
واخده راحتى وبعدين هما اوضه وصاله ينفع كده كل واحد فينا ينام فى حته
ابراهيم /انتى بتقولى ايه ياساره انا مش مصدقك اختى جايه تقعد عندى يومين اقولها ايه لا عشان مفيش مكان
لا عشان مراتى متتضايقش
ساره /هى جايه هنا ترتاح عشان حامل وعايزه اللى يخدمها
وحضرتك جبتها انتا ناسى انتا وهى اننا كمان حامل ولا ايه
ولا هى حامل فى ابن السلطان وانا حامل فابن الخدام
ابراهيم /عيب عليكى ياساره وياستى لو على خدمتها انا هخدمها ملكيش دعوه بيها خالص لكن قسما عظما
لو سمعتى مريم كلمه تدايقها لتروحى عند اهلك وتقعد مريم
طالما الشقه مش شايلاكى انتى وهى قومى حضرى الفطار
ولا اقولك هحضره انا عشان افطر اختى قبل مامشى
مش عاوزين من سيادتك حاجه
ساره فضلت تبرطم فى سرها وتضر*ب برجليها فى الارض
مريم وهى نايمه نزلت دموعها لما سمعت كل كلام ساره
