فى داخل الشركه
شمس:بقولك ايه يامونتى وراكى حاجه النهارده بعد الشغل
إيمان :حيكون ورايا إيه يعنى انتى عاوزة حاجه ياشموستى
شمس:اه اصل البشمهندس يزيد صرفلي شهر مكافأة ولقيت استاذ عبد المحسن مدير الحسابات بيتصل علية عشان اروح اخد المكافأة
فانا عاوزة اروح اشتري شوية حاجات ناقصين ثم تهمس لها فى اذنها:وعاوزة اشتري شوية حاجات لعصام
إيمان :ياسيدي ياسيدى عالحب اوعدنا يارب ربنا يديكى على اد ضميرك ونيتك الطيبه يارب ياشمس واشوفك سعيده ومتهنيه ياحبيبة قلبي يارب
عالعموم انا لو مش فاضيه افضيلك نفسي ياقلبي عينيه ليكى ياشموستى
شمس:تسلملي عيونك ياايمان يارب عقبال ما افرح بيكى ياحبيبتى انتى كمان يارب
إيمان :ان شاء الله ياشموستى حيكون قريب بامر الله وقريب اوى كمان
شمس:ياجذمه وتخبي علية ومتقوليليش
إيمان :مانتى اللى طول الوقت مشغوله وبتروحى تنامى زى القتيله ويوم الاجازة بنقضيه مع حبيب القلب مش لاقيه وقت اتكلم معاكى خالص ولا عارفه اتلم عليكى
شمس :خلاص يبقى بعد مانشتري الحاجه حعزمك عالغدا ونتكلم براحتنا
إيمان :وانا موافقه طبعا ياللا بقى حروح اشوف شغلى وقت الراحه خلص
شمس:تمام نتقابل عند الامضا ان شاء الله
تخرج ايمان وهى تلقى نظرة أخرى على عصام
عصام:هى مالها دى
شمس :مالك ياحبيبي فى حاجه
عصام :معرفش مالها دى كمان بية رايحه جايه من الصبح تبصلى مش عارف فى ايه
شمس :وهى ايمان حتبصلك ليه ياعصام هو فى حاجه حصلت انا معرفهاش
عصام :اساليها هى وانا مالي
شمس :ماشي ياعصام انا لما اخرج معاها النهارده حسالها بس انا متاكده ان مفيش حاجه انت اللى مش عارفه مالك فى ايه
عصام :ايه مجنون انا يعنى
شمس :انا مقصدش طبعا ياعصام بس حالك مش عاجبنى بقالك فترة حساك مضايق ومتوتر ودايما حسه ان فى كلام على لسانك عاوز تقوله ومش قادر
سرحان اكلمك الاقيك مش معايا وكل مااسالك تقوللى مفيش
ثم تقوم وتجلس على الكرسي المقابل له :عصام مش انا شمس خطيبتك وحبيبتك احكيلي ياعصام قللى ايه مضايقك ارمى حمولك علية
عصام:شمس انا
تفتح الباب وتدخل احدى الزميلات الجدد فى المكتب
مياده:ايه انا دخلت فى وقت غير مناسب واللا ايه
شمس:ليه يامياده بتقولى كده هو انتى شوفتينا فى وضع مش كويس واللا ايه
مياده:لاء طبعا اكيد مقصدش بس يعنى شايفاكم بتتكلموا بصوت واطى
شمس:المرة الجايه حنبقى نمسك ميكريفون ونتكلم فيه
واحد وخطيبته بيتكلموا مع بعض اكيد حيتكلموا بصوت واطى واللا انتى عندك اعتراض
مياده:خلاص فى ايه انا مقلتش حاجه لده كله انا عاوزة اشتغل وبس
ثم تجلس على مكتبها بينما تبدا شمس فى استكمال عملها
وهى تشعر بالغيظ من تلك الفتاه التي استلمت عملها فى المكتب الذى يجمعها بخطيبها منذ عدة اشهر قليله
���������
فى داخل مكتب على
على:كل ده ولسه مخلصتوش يامروة ليه يعنى هو كان فستان فرح
مروة:خلاص الحمد لله خلصنا اهوه ومروحين حالا
بس بص ياعلى عاليه حساها تعبانه شويه حروح معاها وانت تعدى تاخدنا تمام
على بخضه على اخته التوأم :عاليه تعبانه مالها يامروة عاليه فيها حاجه اجىلكم
مروة:حبيبي متقلقش مفيش حاجه والله بس انت عارف هى بتتعب من أقل مجهود والزفت ابنك هد حيلنا لحد ماوافق على فستان نشتريه لعشق
على:هههههههه اقسم بالله الواد ده مجنون مش عارف طالع لمين
مروة:بقى بزمتك مش عارف طالع لمين
طب ياللا سلام دلوقتى عشان حسوق تعالى بقى مع يزيد عشان تاخدنا ياللا سلام
تقود السيارة وبجانبها عاليه ابنة عمها واخت زوجها على
وبالخلف يجلس العاشقان الصغيران أنس وعشق.
أنس :عجبك الفستان اللي اختارتهولك ياعشق
عشق وهى تضحك:ايوة عجبنى اوى ياانس بيلف بية جامد
عشان اعرف ارقص بيه
أنس :وانا حرقص معاكى
عشق :هههههه ههههههه
مروة:حتشل ياناس العيال دول حيشلونى
عاليه:ياستى سيبيهم انتى زعلانه ليه
مروة:يالهوي عليكى انتى كمان بس هو انتى حتجيبيه من برة مانت اخت على النحنوح
عاليه:طب سوقى سوقى خلينا نروح كفايه الهده دى علية النهارده
�����������
انتهى الفصل الأول يارب يكون عجبكم طبعا الاحداث لسه فى البدايه لكن بعد كده حتكون الاحداث مشوقه ان شاء الله
متنسوش بقى اراءكم وتعليقاتكم الجميله
واشوفكم الفصل الجاى ان شاء الله
