رواية الملاك والقاسي الفصل الحادي عشر والثاني عشر بقلم جنات حصريه وجديده
ملك قاعده مع فرح بعد ماخليتها تلبس بجامه وفاردة شعرها:انتى حلوة اوى يافرح
فرح:لالا انا هتكسف اقعد كدا قدامه بجامه وبشعرى
ملك:عايزة تفهمينى ان فارس ولا مرة شاف شعرك
فرح هزت راسها بلا
ملك:نهار اسود اومال متجوزين ازاى
فرح:ملك اسكتى بقي لو سمحتى
الباب اتفتح ودخل فارس ال انبهر بجمال فرح بالبجامه
بلون البينك مناسبه مع بشرتها البيضه وشعرها ال زى
سواد الليل وطويل لاخر ضهرها وناعم زى الحرير فرح اتكسفت من نظراته
ملك:احم نحن هنا
فارس:طب يلا اخلعى عشان همو,ت وانام
ملك خبطت فرح فى كتفها:تنام بردو
فرح وشها احمر من الكسوف ووشها فى الارض
فارس:بت اطلعى من دماغى انا عايز انام يلا اخرجى برا وتصحى من بدرى عشان تروحى الشركه مش عايز دلع
ملك:من عينيا يافروسه
الباب خبط وفارس فتح كانت الخادمه ومعاها صنيه الاكل
ملك:ايوا بقي عرسان جداد والاكل طالع لحد عندهم
فارس:امشي من هنا احسنلك يلا
ملك جرت بسرعه من قدامه
فارس اخد الصنيه الاكل وحطها على الترابيزة:هدخل
اخد شاور وبعد كدا ناكل
فرح هزت راسها باه
بعد شويا فارس خرج وهو لابس بنطلون وعارى الصدر
ومعاه فوطه بينشف بيها راسه وفرح كانت قاعده على السرير اتكسفت اوى
فارس:لا مش كل مايحصل حاجه وشك هيبقي كدا
انا متعود اقعد فى اوضتى وانا كدا وانتى كمان لازم
تتعودى فاهمه
فرح:فاهمه
فارس حط الفوطه على الكرسي وقعد عشان ياكل:مش
ناويه تيجى ولا ايه
فرح قربت ومكسوفة تقعد جمبه فارس شدها من ايدها وقعدها جمبه وفرح اتوجعت
فارس:اسف
فرح بوجع:عادى
فارس:طب يلا كلى
فرح قاعده تلعب فى الاكل ومش بتاكل
فارس:مش بتاكلى ليه
فرح:باكل اهو
فارس بسخريه:انا شايفك زى العيال الصغيرة بتلعبي
بالاكل مش بتاكليه
فرح اضايقت من طريقته وقامت وقفت:انا شبعت الحمدلله
فارس بحده:اقعدى كملى اكلك
فرح:بس انا مش جعانه
فارس وقف بعصبيه وبصوت عالى:قولتك مليون مرة مش بحب اكرر كلامى انتى ايييييه مبتفهميش
فرح خافت وجسمها كله بيترعش
الباب خبط وفارس فتح كانت عمته:فى ايه يافارس
صوتك عالى ليه
وبصت على فرح اللى باين عليها الخوف وبتعيط فى صمت
فاطمه قربت واخدتها فى حضنها:اخس عليك يافارس
حرام عليك انت عامل فيها ايه
فارس بعصبيه:معلمتش حاجه الهانم مش بتاكل كل لما
تقعد على الاكل تفضل تلعب فيه ومش بتاكل ومليون
مرة اقولها مش بحب اكرر كلامى
فاطمه:مهما حصل تكلمها بالراحه مش تعلى صوتك عليها بالطريقه دى ايه الهمجيه دى يافارس
فاطمه بطبطب على فرح:اهدى ياحبيبه قلبي اهدى يافرح ماهو انتى ياحبيبتى لازم تاكلى عشان العلاج اللى بتاخديه
فرح بعياط:ماليش نفس والله مش عايزة اكل
فاطمه:طب اهدى يافرح تعالى عشان تنامى
فاطمه ساعدتها تنام على السرير وغطتها وفضل تملس
على شعرها لحد مانامت
فاطمه:مش كدا يافارس البنت حالتها وحشه اوى بلاش تضغط عليها وهقولهالك تانى بلاش تكون انت والزمن
عليها يابنى
فارس:حاضر يافطوم روحى يلا عشان تنامى
فاطمه:تصبح على خير ياحبيبي
فارس:تلاقى الخير
فارس نام جمب فرح وفضل يبصلها كتير لحد
مانام هو كمان
~~~~~~~~~~~~~
تانى يوم فرح صحت كان فارس بيلبس
فارس:صباح الخير
فرح:صباح النور
فارس:يلا اجهزى عشان ننزل نفطر
فرح:ممكن تسيبنى على راحتى انا بجد مش عايزة اكل
فارس:ولما حضرتك مش عايزة تاكل هتاخدى علاجك
ازاى ماهو انا مش هستنى لما يحصلك حاجه ووقتها يحسبوكى عليا بنى ادمه
فرح بصتله بصدمه من كلامه:لا متخفش محدش هيقولك انت عملت فيها ايه ولا حد هيسال عليا اصلا
فرح دخلت الحمام وفضلت تعيط وصوت عياطها كان
واصل لفارس اللى ندم علي كلامه وخرج من الاوضه
ونزل تحت كانت داده فوز موجوده مع فاطمه
فارس:صباح الخير
فاطمه وفوز:صباح النور
فارس:فوز ممكن تطلعى اكل لفرح
فوز:من عينيا ياحبيبي
فاطمه:الحفله هتبقي امته يافارس
فارس:لما فرح تبقي كويسه يافطوم
فاطمه:ماشي ياحبيبى
فارس:انا همشي لانى مستعجل
فاطمه:مش هتفطر
فارس:هابقي اكل مع عامر يافطوم
~~~~~~~~~~~
فرح خرجت من الحمام وعينيها كانت حمرا من
العياط والباب خبط وفرح فتحت
فوز:بسم الله ماشاء الله ايه الحلاوة دى
فرح:حضرتك اللى عينيك حلوة
فوز:انا داده فوزيه قوليلى يافوز زى ماكل بيقولى
فرح:حاضر يافوز
فوز:مال عينيك ياحبيبتى انتى كنتى بتعيطى
فرح سكتت مردتش
فوز:والله يابنتى مافيش اطيب ولا احن من فارس
بس هو عصبي حبتين
فرح:حبتين بس قولى ١٠ – ٢٠
فوز ضحكت:معلش ياحبيبتى بكرة ربنا يصلح حالكو
باذن واحد احد . يلا بقي عشان تفطرى دانا طلعالك
بالاكل بنفسي هتكسفينى
فرح:لا طبعااا مقدرش اكسف حضرتك
فوز:طب يلا ياحبيبتى كلى بالف هنا
~~~~~~~~~~~~~
