الفصل الرابع من رواية شمس تتحدى الغيوم
بقلمي :عبير سليم حصريه وجديده
فى داخل احد المولات المليئة بفساتين الزفاف والسواريه
كانت بداخل احدى البروفات ترتدى ذلك الثوب الذى طالما حلمت وتمنت أن يأتى اليوم الذى ترتديه لمن عشقه وتمناه قلبها كانت لاتصدق مافيه اهى تحلم ام تلك الحقيقه وجاء اليوم الذى ستفرح فيه وتبدأ فيه حياتها الجديده
كانت ترتدى فستانا مكشوفا قليلا من الصدر والظهر وقد أبرز جمال رقبتها وصدرها وبشرتها الخمريه وكان شعرها الأسود الناعم منسدلا على ظهرها
إيمان :بسم الله ماشاء الله قمر ياشموستى.
شمس:بجد ياايمان حلو علية واللا اجرب واحد تانى
إيمان :حلو ده تحفه بابنتى مش ممكن ده كأنه متفصل علشانك
شمس وهى تتحدث للبائعه :وانتى ياانسه رايك ايه فى الفستان بس بامانه الله يخليكى
البائعه:أقسم بالله العظيم ومش عشان عاوزاكى تاخديه وخلاص لا والله ابدا بس بجد الفستان تحفه عليكى حاجه كده ملهاش حل ربنا يهنيكى بيه يارب
شمس:يعنى مش متخننى ولا مبين الديفوهات
البائعه:هههههه متخنك ايه بس ياعروسه وديفوهات ايه اللى بتتكلمى عنها ده انتى ماشاء الله عليكى جسمك عود فرنساوى بجد يابخت عريسك بيكى ده شكله مامته دعياله
شمس:وهى تنظر لنفسها فى المرايه باعجاب :خلاص حاخده بس تكرمينا فى السعر بقى.
عشان اختى دى فرحها بعد شهر ونيجى ناخد من عندك ان شاء الله
البائعه:عينيه ليكوا ياعروسه والمحل محلكم ياحبيبتى حعملك خصم حلو أوى
تخرج شمس وايمان من المحل وهم يضحكان بشده تحمل فستانها على ذراعها وقلبها يكاد أن يخرج من مكانه من شدة الفرحه
شمس:ربنا يخليكى لية يامونتى منحرمش منك يا قلبي عقبال مااتعبلك يوم فرحك يارب
إيمان :يارب ياشموستى يارب
شمس :ادينى قلتلها ان فرحك بعد شهر عشان يكون بشرة خير
إيمان :ده انتى تحفه وربنا ههههههههه ياللا مش مهم المهم اننا خدناه بسعر كويس
شمس:بس ازاى قدرتى تنزلى سعر الفستان بالشكل ده انا متوقعتش ابدا انها ممكن توافق تبيع بالسعر اللى قلتى عليه
إيمان :قدرات يابنتى وبعدين ياحبيبتى السوق واقف واديكى شايفه مكنش فيه حد غيرنا اصلا فى المحل ومعظم الناس دلوقتى بتاجر بس انتى اللى صممتى تشترى وكمان على حسابك مع ان المفروض عصام هو اللى يدفع تمن الفستان
شمس :عشان يبقى ذكرى ياايمان والبسه فى عيد جوازنا ان شاء الله وبعدين عصام دفع فلوس كتير الفترة اللى فاتت وانا معايا الحمد لله
إيمان :ههههههه مجنونه وربنا على أساس ان جسمك حيفضل زى ماهو
عالعموم ربنا يهنيكى ياحبيبتى يارب
شمس :يارب يامونتى يارب وعقبالك ان شاء الله
ايمان:يارب ياشمس نفسي الحق اتجوز قبل مااعنس بقى
شمس:تعنسى إيه بس ياهبله ده انتى زى القمر
إيمان :قمر بالستر يااختى ده البنات مقاصيف الرقبه اللى فى ساكنين فى الشارع اللى كانوا بيجولى اذاكرلهم وهما صغيرين اتخطبوا واتجوزوا وخلفوا كمان وانا قاعده زى خيبتها وكل مااشوف واحده فيهم تقوللى ازيك ياابله إيمان مفيش حاجه حلوة كده واللا كده ربنا يسعدك يارب ببقى عاوزة اجيبها من شعرها اقسم بالله
شمس:هههههههه عسل يامونتى وبعدين مش قلتيلي ان حسن حيخطبك خلاص
إيمان :ايوة ان شاء الله بس مستنى يشترى الشقه الأول عشان بابا ميرفضهوش
شمس :ربنا يكتبلك الخير يا قلبي انتى تستاهلى كل خير يامونتى
إيمان :أنا أهم حاجه عندى دلوقتى اطمن عليكى ياست البنات وانا معايا ربنا بقى
فتضحك الفتاتان:هههههه هههههه هههههه
كان يتحدث عصام الى احدى الفتيات عبر الهاتف
عصام :خلاص مش حينفع الكلام ده انا حكتب كتابى كمان يومين
الفتاة:وحبنا ياعصام نسيته خلاص
عصام :نصيبنا كده بقى وكل واحد بياخد نصيبه لكن انا مش حقدر اظلم شمس انا مشوفتش منها غير كل خير.
الفتاة:وحتقدر ياعصام حتقدر تتجوز واحده غيري انت كده تبقى بتظلم نفسك وتظلمها معاك.
تقدر تقوللى ازاى حتتجوز واحده وقلبك مع واحده تانيه حرام عليك ياحبيبي اللى بتعمله فنفسك وفية وفيها كمان
هى كويسه وحلوة واكيد حتلاقى اللى يحبها وتحبه وتبدا معاه حياتها لكن انت لو صممت تكمل جوازك منها تبقى بتحكم على نفسك بالتعاسه طول عمرك
عصام :حبيبك انا لو كنت حبيبك مكنتيش سمحتى اللى حصل يحصل
الفتاة:تانى ياعصام حنعيده تانى مانت عارف انه كان غصب عنى والله كان غصب عنى ياحبيبي وانت فاهم كل حاجه وعارف كل اللى حصل وقتها.
ومتاكد انى عمرى ماحبيت ولا ححب حد غيرك.
عصام :عالعموم خلاص بقى معتش ينفع الكلام ده دلوقتى انا خلاص حتجوز افهمى بقى وشمس بتحبنى ومتستاهلش منى انى اكسر فرحتها وقفت معايا وساعدتنى كتير
الله يخليكى افهمينى بقى ابعدى عنى روحى لحالك وسيبينى بقى
ومتنسيش انك انتى اللى اختارتى يبقى تتحملى نتيجة اختيارك ارجوكى بقى انسينى وسيبينى أعيش حياتى زى مانتى عيشتيها زمان ويغلق الهاتف فى وجهها.
تعود شمس الى المنزل والدنيا لا تسعها من الفرحه لتجد والدها فى المنزل عند خالتها
شمس:بابا ازى حضرتك
والدها:الحمد لله ياحبيبتى انتى عامله إيه
شمس:الحمد لله والله يا بابا انا كويسه
والدها:ماشاء الله انتى جيلتى الفستان ربنا يكمل فرحتك على خير يارب
شمس :أيوة يابابا عقبال اخواتى ان شاء الله
والدها:انا جيت عشان اتاكد من معاد كتب الكتاب عشان اخواتك ييجوا معايا ويكونوا حواليكى
شمس :ربنا يخليك لية يابابا
والدها وهو يحتضنها:حقك علية ياشمس انا عارف انى قصرت معاكى كتير وانى مكنتش ليكى الأب اللى يكون سندك فى الدنيا بس معلش ياحبيبتى سامحينى واعذرينى
شمس :ولا يهمك يابابا المهم انك تكون معايا وتشاركنى فرحتى بجوازى
والدها:ان شاء الله يا حبيبتى طبعا ده انتى بنتى الذبيرة وأول فرحتى وامك الله يرحمها كانت ونعمه الزوجه وكفايه تربيتها هى وخالتك ليكى اللى مخليانى رافع راسي للسما
سناء:شمس دى بنتى اللى ربنا عوضني بيها وربنا يديك الصحه وتشيل ولادها ان شاء الله
والدها :ان شاء الله.
فى اليوم التالي
تستيقظ شمس فى الصباح على تليفون من عصام
شمس:حبيبي صباح الخير
عصام :صباح النور ياشمس عامله إيه
شمس:مبسوطه أوى ياحبيبي حسه انى طايرة من الفرحه مش مصدقه ان خلاص كمان كام يوم حنبقى مع بعض ومفيش حاجه ممكن تفرق بيننا ابدا حنخرج مع بعض وندخل الشركه وايدينا فى ايد بعض واعملك الأكل بايدي يااه ياعصام اخيرا ياحبيبي
